Voor de wet is iedereen gelijk, maar in het dagelijks leven verschillen we van elkaar. Annemieke van Drenth laat zien hoe opvattingen over verschillen tussen kinderen zich in de negentiende eeuw ontwikkelden, en welke gevolgen dit had voor bepaalde ‘achterblijvers’. Hoofdpersoon in haar historisch-pedagogische studie is dominee Cornelis E. van Koetsveld (1807-1893) die in 1849 in Den Haag wordt beroepen. In 1855 vestigt hij daar het eerste Nederlandse Geneeskundig gesticht voor minderjarige idioten. Op statistische gronden schat de dominee dat er in de samenleving minstens één idioot per duizend zielen gevonden kan worden. Haagse bestuurders menen dat dergelijke kinderen in hun gemeente ontbreken, maar Van Koetsveld speurt in de periode 1853-1855 er zelf al 83 op, vooral
