Log in
De ware score – lang geleden dat ik aan dat utopische concept heb gedacht. Kimberley Lek en collega’s stippen die score aan in hun degelijke artikel over de interpretatie van betrouwbaarheidsintervallen bij intelligentietests. De Klassieke Test Theorie veronderstelt dat iedereen één ‘ware’ score heeft op een psychologische test. Bijvoorbeeld een score die een kind behaalt op een intelligentietest, zal door allerlei omstandigheden in meer of mindere mate afwijken van de enige echte score die het QI met chirurgische precisie zou uitdrukken.
Vittorio Busato

Die afwijking staat in de psychometrie bekend als meetfout, en het is zaak deze meetfout zo klein mogelijk te houden, om iemands psychologische eigenschappen zo zuiver mogelijk vast te stellen. Die ware score, zo herinner ik me van colleges destijds, vond ik als student al even intrigerend als de ware liefde waarnaar ik toen naarstig op zoek was – een queeste die gepaard ging met menig liefdesfout.

Zou er trouwens een ‘ware’ diagnose bestaan, zijn er ‘ware’ symptomen te meten? Dat vroeg ik me af na het lezen van de Forumbijdrage van Dalena van Heugten-van der Kloet en haar schoonvader Ton van Heugten. Zij stellen dat de DSM er onder meer voor heeft gezorgd dat de spraakverwarring over mentale stoornissen drastisch is verminderd. Maar: ‘Opvallend genoeg zijn binnen het veld van de psychologische testdiagnostiek nog geen vergelijkbare stappen gezet.’ Mede gebaseerd op de netwerkbenadering van Denny Borsboom die veronderstelt dat psychiatrische symptomen geen gemeenschappelijke oorzaak hebben maar elkaar juist versterken, pleiten