Functioneren de hersenen van mensen met een dwangstoornis anders dan die van mensen zonder dwang? Geen gemakkelijke vraag. Het aantal proefpersonen dat aan onderzoek meewerkt, is vaak beperkt. En wie, wat en hoe er precies wordt onderzocht, verschilt ook nogal. Daardoor zijn eensluidende conclusies moeilijk.
Toch ligt er nu een antwoord. Wereldwijd onderwierpen 27 onderzoeksinstituten in totaal 1905 dwangpatiënten en 1760 gezonde personen aan een hersenscan. Deelnemers kwamen uit bijvoorbeeld Australië, de VS en Europa, maar ook uit China, Korea en Zuid-Afrika. Door de resultaten te combineren, is dit het grootste onderzoek naar het breinfunctioneren van dwangpatiënten ooit.
Uit het onderzoek blijkt dat de pariëtale cortex bij kinderen en volwassenen met een dwangstoornis dunner is dan die bij gezonde proefpersonen. De pariëtale hersenschors speelt een rol bij ruimtelijk denken en het verwerken van zintuiglijke informatie. Ook medicijngebruik lijkt sporen na te laten. Volwassen dwangpatiënten die medicijnen slikken hadden een dunnere frontale en temporale hersenschors dan gezonde volwassenen. Kinderen die medicijnen gebruiken voor hun dwangstoornis laten weer tekorten zien in de oppervlakte van hun frontale en pariëtale kwab. De frontale kwab is betrokken bij mentale functies als impulscontrole en probleemoplossing, de temporale kwab is van belang voor (onder andere) taal, spraak en gehoor.
Hoewel de auteurs zich niet uitlaten over de gevolgen van de verschillen, suggereren ze wel dat deze door de dwangstoornis worden veroorzaakt. Deze verschillen kunnen ‘mogelijk’ extra aangezet worden door medicatiegebruik. (ID)
Bron: Boedhoe, P.S.W. et al. (2017). Cortical Abnormalities Associated With Pediatric and Adult Obsessive-Compulsive Disorder: Findings From the ENIGMA Obsessive-Compulsive Disorder Working Group. The American Journal of Psychiatry. Published online: 15 December 2017. https://doi.org/10.1176/appi.ajp.2017.17050485
